Co mówią przepisy na temat zwolnienia lekarskiego powyżej 30 dni?

Niekiedy zdarza się, że na skutek choroby pracownik przebywa na zwolnieniu przez okres przekraczający 30 dni. Sytuacja taka jest regulowana w przepisach. Informacje znajdujemy w artykule 229 ustęp 2 kodeksu Pracy. Dowiadujemy się z niego, że pracownik podlega w takiej sytuacji obowiązkowym badaniom lekarskim, zanim zostanie dopuszczony do pracy.

Obowiązki po stronie pracodawcy i pracownika

Istotny jest tu fakt, że to pracodawca ma obowiązek skierować pracownika na badania do lekarza medycyny pracy po powrocie z długiego zwolnienia chorobowego. Z kolei pracownik zgodnie z kodeksem pracy ma obowiązek poddać się takim badaniom kontrolnym. Musi on również stosować się do zaleceń lekarskich. Jeśli te obowiązki nie zostaną dopełnione, to istnieje zagrożenie karą upomnienia lub nagany, a w niektórych sytuacjach nawet kary pieniężnej. Jeśli okaże się, że stan zdrowia pracownika nie pozwala mu na powrót do pracy na dotychczas sprawowanym stanowisku, to pracodawca ma obowiązek odsunąć go od niej i przenieść do zajęcia, które będzie dostosowane do jego możliwości.

Badania lekarskie powinny być w miarę możliwości przeprowadzone w godzinach pracy. Za czas spędzony na badaniach pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, a jeśli dodatkowo musi jechać do innej miejscowości, to zwrot kosztów dojazdu na takie badania. Przeprowadzenie badań kontrolnych odbywa się na koszt pracodawcy.

Co jeszcze jest istotnego w przypadku zwolnień powyżej 30 dni?

Wątpliwości pojawiają się często w kontekście urlopu macierzyńskiego. Jeśli jednak kobieta przed udaniem się na niego przebywała na zwolnieniu lekarskim przez okres dłuższy niż 30 dni, to jak najbardziej powinna być skierowana na badania kontrolne. Jeśli jednak nie była ona na zwolnieniu lub trwało ono krócej niż 30 dni, to nie ma potrzeby wysyłania pracownicy po powrocie na badania lekarskie. W związku z tym sytuacja może wyglądać różnie, zależnie od przebiegu ciąży i tego, czy kobieta musiała iść na zwolnienie lekarskie.